هفته پیش کلی کلارکسون یکی از محبوبترین خوانندگان امریکا حمایت خود از ران پال را اعلام کرد. همان طور که میدانید ران پال سناتور جمهوریخواه کاندید ریاست جمهوری امریکاست که خواهان لغو تمامی تحریمها علیه ایران شده. برای آشنایی بیشتر با این خواننده به شرح زندگی او میپردازیم.
کلی کلارکسون در فورت ورث، از شهرهای ایالت تکزاس، متولد شد و در شهرک کوچکی در حومهٔ فورت ورث به نام بورلسون∗ بزرگ شد. او سومین و کوچکترین فرزند یک معلم سال اول و یک مهندس بازنشسته بود و یک برادر با نام جیسون∗ و خواهری به نام آلیشا∗ دارد. هنگامی که او شش سال بیشتر نداشت والدین او پس از ۱۷ سال زندگی در کنار هم از یکدیگر جدا شدند. در نتیجه برادر او تصمیم به زندگی با پدرش و خواهر او نیز تصمیم به زندگی در کنار عمه‌اش گرفت و کلی در کنار مادرش باقی ماند. زمانی که مادرش برای تعمیم هزینهٔ خانواده روزانه کارهای مختلفی را انجام می‌داد، کلی بارها به اطراف شهر تگزاس می‌رفت. در نهایت پس از آنکه مادرش با مرد دیگری به نام جیمی تیلور∗ ازدواج کرد، خانوادهٔ تازه تشکیل شدهٔ کلارکسون به بورلسون نقل مکان کرد.
در دوران رشد و بلوغ، خانوادهٔ کلارکسون از نظر مالی در شرایط دشواری قرار گرفته و در منزل مشاجره‌های بسیاری در مورد مسائل مالی می‌شد. از همین جا بود که کلی تصمیم به مسئولیت و استقلال مالی را در همان سن نوجوانی گرفت. پس از اولین طلاق والدینش، موسیقی تنها چیزی بود که او را آرام کرده و به او پناه می‌داد، اما نمی‌توانست آنرا بعنوان علاج درد خود قبول کند. او دورهٔ راهنمایی و دبیرستان خود را به ترتیب در مدارس «Pauline G Hughes» و "Burleson" می‌گذراند. او در اصل می‌خواست یک زیست شناس شود. اما در سال هفتم از تحصیلش، هنگامی که او داشت در راهروی مدرسه آواز می‌خواند، یکی از معلمانش با نام سینتیا گلن∗ صدای او را شنید و از او خواست تا در گروه سرود مدرسه ثبت نام کرده و به فعالیت بپردازد. کلی خطاب به معلمش گفت که او تا کنون در هیچ کلاسی برای تمرین شرکت نکرده‌است. او در دبیرستان در تئاترهای موزیکالی شرکت کرد مانند Annie Get Your Gun, Seven Brides for Seven Brothers و Brigadoon. از اینجا بود که کلی تصمیم به ادامه دادن موسیقی گرفت. پس از آنکه مردی این جملات امید بخش را با او در میان گذاشت: «خداوند این فرصت را نصیب تو کرده‌است. تو باید آواز بخوانی. هدف تو خوانندگی است.» کلی در نمایش استعدادهای مدرسهٔ خود شرکت کرد. او به خواندن ادامه داد و شروع به تمرینهای ابتدایی کرد. از آنجایی که خانوادهٔ او توانایی مالی پایینی داشت، کلی امیدوار بود تا موسیقی بتواند هزینهٔ دانشگاهش را تعمیم کند. کلی بسیار سخت مشغول درس و مدرسه شده بود و همچنین در کنار آن اضافه‌کاری‌هایی مانند چمن زنی و کمک به ناپدری پیمانکارش در ساخت ایوان می‌کرد. او همچنین در ۱۶ سالگی در یک تله تئاتر هم کار می‌کرد، تا زمانی که به لس آنجلس نقل مکان کرد.
به محض فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، برای او بورسیه‌های تحصیلی کاملی از طرف دانشگاه تگزاس، دانشگاه تگزاس شمالی∗ و دانشکده موسیقی برکلی پیشنهاد شد، ولی او تمایلی به رفتن به کالج نداشت و او «پیش از این ترانه‌های بسیاری نوشته بود و می‌خواست خودش آنها را امتحان کند» و او معتقد بود که هیچ وقت برای رفتن به کالج دیر نمی‌شود.
کلارکسون در ۴ سپتامبر ۲۰۰۲ با بدست آوردن ۵۸ درصد آراء برندهٔ اولین دورهٔ مسابقات آمریکن آیدل شد.[۸] به دنبال آن، کلی تصنیف «لحظه‌ای مانند این»∗ را سرود که متعاقبا این آهنگ در نخستین آلبوم او، سپاسگزار (آلبوم)، قرار گرفت. موزیک ویدیوی این ترانه در تئاتر پانتاگس در هالیوود فیلم برداری شد و گوشه‌هایی از اجراهای او در امریکن آیدل هم در آن گنجانده شد. زمانی که این ترانه بعنوان یک تک آهنگ در اکتبر ۲۰۰۲ منتشر شد، در فهرست Billboard Hot ۱۰۰ در رتبه پنجاه و دوم قرار گرفت و پس از اندک زمانی از این رتبه به صدر جدول ارتقاء پیدا کرد. این موفقیت تا حد زیادی به دلیل تکثیر سی دی تک آهنگی توسط امریکن آیدل در وسعت ۲۳۶ هزار کپی در هفتهٔ اول در ایالات متحده آمریکا، بود. این ترانه همچنین به مدت ۵ هفته در کانادا صدرنشین بود.
وی کار خود با کمپانی «آرسی‌ای» را پس از برنده‌شدن در فصل اولبرنامه تلویزیونی «آمریکن آیدل» ∗ در سال ۲۰۰۲ آغاز کرد. او با انتشار اولین آلبوم موسیقی خود با نام سپاسگزار ∗ در سال ۲۰۰۲ دراصل خود را به عنوان یک خوانندهٔ سبک پاپ عرضه کرد.
پس از آن کلی با انتشار آلبوم تاثیرگذار و تأمل‌برانگیز فرار ∗ در سال ۲۰۰۴ توانایی و تمایل خود را به سبک پاپ راک به همگان نشان داد.
سومین آلبوم او با نام دسامبر من∗ در ۲۰ ژوئن ۲۰۰۷ منتشر شد که می‌توان آنرا آلبومی تماماً پاپ راک نامید. بر اساس آمار شرکت سونی میوزیک، کلارکسن تا کنون نزدیک به ۲۰ میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخته‌است. ۸ تک ترانهٔ او بین ده ترانهٔ برتر Billboard Hot ۱۰۰ قرار گرفتند. سه آلبوم اول او بیش از ۹/۵ میلیون نسخه در آمریکا فروخت.در سال ۲۰۰۸ او یکی از ۱۰ هنرمندی شد که بیشترین تعداد حضور در رادیوی بزرگسالان معاصر را داشت. آلبوم چهارم کلارکسن با عنوان تمام آنچه من می‌خواهم∗ در ۱۰ مارس ۲۰۰۹ منتشر شد و در همان آغاز به رتبهٔ اول Billboard ۲۰۰ رسید. تک آهنگ او با نام «زندگی من بدون تو اعصاب خرد کن است»∗ در هفتهٔ اول انتشارش در لیست Hot ۱۰۰ با ارتقائش از رتبهٔ ۹۷ به صدر جدول، رکورد صعود در رتبه را در تاریخ شکست
در حال حاضر او تنها شرکت‌کننده در مسابقات امریکن آیدل است که توانست به رتبهٔ اول در انگلستان نایل شود. وی همچنین به کمک همین تک آهنگ منتشر شده از آلبوم چهارمش به تنهایی توانست در ۱ مارس ۲۰۰۹ به رتبهٔ اول تعداد دانلودها دست یابد.
کلارکسون با فروش بیش از ۱۰/۲ میلیون آلبوم موسیقی در امریکا و بیش از ۲۰ میلیون آلبوم در سراسر جهان، موفق‌ترین برندهٔ مسابقهٔ امریکن آیدل از لحاظ تعداد فروش به حساب می‌آید. همچنین بر طبق گزارش Nielsen SoundScan کلارکسون در بین ۲۰ .
کلی کلارکسون در فورت ورث، از شهرهای ایالت تکزاس، متولد شد و در شهرک کوچکی در حومهٔ فورت ورث به نام بورلسون∗ بزرگ شد. او سومین و کوچکترین فرزند یک معلم سال اول و یک مهندس بازنشسته بود و یک برادر با نام جیسون∗ و خواهری به نام آلیشا∗ دارد. هنگامی که او شش سال بیشتر نداشت والدین او پس از ۱۷ سال زندگی در کنار هم از یکدیگر جدا شدند. در نتیجه برادر او تصمیم به زندگی با پدرش و خواهر او نیز تصمیم به زندگی در کنار عمه‌اش گرفت و کلی در کنار مادرش باقی ماند. زمانی که مادرش برای تعمیم هزینهٔ خانواده روزانه کارهای مختلفی را انجام می‌داد، کلی بارها به اطراف شهر تگزاس می‌رفت. در نهایت پس از آنکه مادرش با مرد دیگری به نام جیمی تیلور∗ ازدواج کرد، خانوادهٔ تازه تشکیل شدهٔ کلارکسون به بورلسون نقل مکان کرد.
در دوران رشد و بلوغ، خانوادهٔ کلارکسون از نظر مالی در شرایط دشواری قرار گرفته و در منزل مشاجره‌های بسیاری در مورد مسائل مالی می‌شد. از همین جا بود که کلی تصمیم به مسئولیت و استقلال مالی را در همان سن نوجوانی گرفت. پس از اولین طلاق والدینش، موسیقی تنها چیزی بود که او را آرام کرده و به او پناه می‌داد، اما نمی‌توانست آنرا بعنوان علاج درد خود قبول کند. او دورهٔ راهنمایی و دبیرستان خود را به ترتیب در مدارس «Pauline G Hughes» و "Burleson" می‌گذراند. او در اصل می‌خواست یک زیست شناس شود. اما در سال هفتم از تحصیلش، هنگامی که او داشت در راهروی مدرسه آواز می‌خواند، یکی از معلمانش با نام سینتیا گلن∗ صدای او را شنید و از او خواست تا در گروه سرود مدرسه ثبت نام کرده و به فعالیت بپردازد. کلی خطاب به معلمش گفت که او تا کنون در هیچ کلاسی برای تمرین شرکت نکرده‌است. او در دبیرستان در تئاترهای موزیکالی شرکت کرد مانند Annie Get Your Gun, Seven Brides for Seven Brothers و Brigadoon. از اینجا بود که کلی تصمیم به ادامه دادن موسیقی گرفت. پس از آنکه مردی این جملات امید بخش را با او در میان گذاشت: «خداوند این فرصت را نصیب تو کرده‌است. تو باید آواز بخوانی. هدف تو خوانندگی است.» کلی در نمایش استعدادهای مدرسهٔ خود شرکت کرد. او به خواندن ادامه داد و شروع به تمرینهای ابتدایی کرد. از آنجایی که خانوادهٔ او توانایی مالی پایینی داشت، کلی امیدوار بود تا موسیقی بتواند هزینهٔ دانشگاهش را تعمیم کند. کلی بسیار سخت مشغول درس و مدرسه شده بود و همچنین در کنار آن اضافه‌کاری‌هایی مانند چمن زنی و کمک به ناپدری پیمانکارش در ساخت ایوان می‌کرد. او همچنین در ۱۶ سالگی در یک تله تئاتر هم کار می‌کرد، تا زمانی که به لس آنجلس نقل مکان کرد.
به محض فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، برای او بورسیه‌های تحصیلی کاملی از طرف دانشگاه تگزاس، دانشگاه تگزاس شمالی∗ و دانشکده موسیقی برکلی پیشنهاد شد، ولی او تمایلی به رفتن به کالج نداشت و او «پیش از این ترانه‌های بسیاری نوشته بود و می‌خواست خودش آنها را امتحان کند» و او معتقد بود که هیچ وقت برای رفتن به کالج دیر نمی‌شود.
کلارکسون در ۴ سپتامبر ۲۰۰۲ با بدست آوردن ۵۸ درصد آراء برندهٔ اولین دورهٔ مسابقات آمریکن آیدل شد.[۸] به دنبال آن، کلی تصنیف «لحظه‌ای مانند این»∗ را سرود که متعاقبا این آهنگ در نخستین آلبوم او، سپاسگزار (آلبوم)، قرار گرفت. موزیک ویدیوی این ترانه در تئاتر پانتاگس در هالیوود فیلم برداری شد و گوشه‌هایی از اجراهای او در امریکن آیدل هم در آن گنجانده شد. زمانی که این ترانه بعنوان یک تک آهنگ در اکتبر ۲۰۰۲ منتشر شد، در فهرست Billboard Hot ۱۰۰ در رتبه پنجاه و دوم قرار گرفت و پس از اندک زمانی از این رتبه به صدر جدول ارتقاء پیدا کرد. این موفقیت تا حد زیادی به دلیل تکثیر سی دی تک آهنگی توسط امریکن آیدل در وسعت ۲۳۶ هزار کپی در هفتهٔ اول در ایالات متحده آمریکا، بود. این ترانه همچنین به مدت ۵ هفته در کانادا صدرنشین بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر